شهرهای جدید، اجتماع و شهرهای برنامه ریزی شده اند که تمام جنبه های توسعه پیش از ساخت وساز آن ها آغاز می شود. افزایش جمعیت کلان شهرهای کشور به خصوص تهران، توسعه کالبدی این شهرها را در مسیری غیرمعقول قرار داده است و زندگی شهروندان و اقشار تازه شهرنشین شده را با معضلات تازه مواجه ساخته است. بر این اساس هدف این تحقیق ارزیابی شاخص های اثر گذار در شهرهای جدید پردیس و هشتگرد می باشد. تحقیق حاضر با توجه به ماهیت موضوع و هدف کلی آن، از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و با ابزار پرسشنامه به تعداد 100 نفر انجام گرفته است. متغیر ها در 4 بخش اجتماعی، فرهنگی، زیرساختی و اوقات فراغت مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در سنجش میزان کیفیت زندگی از تحلیل مسیر و رگرسیون استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد یک واحد تغییر در انحراف معیار متغیر اختلاط عملکرد و فعالیت و سازگاری فعالیت ها ، باعث می شود تا انحراف معیار متغیر وابسته (عرصه عمومی بافت فرسوده) به اندازه 83 و 77 درصد تغییر کند. نتایج پژوهش نشان می دهد متغیر اوقات فراغت تنها متغیری بوده است که توانسته است تنها به صورت مستقیم بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. البته چون این متغیر بلافاصله بعد از متغیر کیفیت زندگی وارد معادله شده و به عنوان متغیر وابسته میانی (درونی) در نظر گرفته شده است، بنابراین تأثیر غیرمستقیم بر روی کیفیت زندگی نداشته است.

روشهای متعددی برای حل مساله برنامه ریزی حرکت روبات توسعه داده شده اند، مانند میدانهای پتانسیل و دیاگرامهای ورونویی. بمنظور بهره گیری از امتیازها و نیز جبران کاستی های این دو روش، یک مدل پیوندی برای برنامه ریزی مسیر پیشنهاد شده است. در این مقاله، پس از ایجاد دیاگرام تعمیم یافته ورونویی برای محیط برنامه ریزی، دیاگرام تعمیم یافته ورونویی هرس شده معرفی میشود. سپس یک تابع پتانسیل بر آن اعمال شده و در مدل میدانهای پتانسیل ادغام می شود. نهایتا تکنیک جستجوی دو جهتی تندترین شیب فروشو، کندترین شیب فراشو برای یافتن مسیر استفاده میشود. این تکنیک ما را قادر میسازد بر مشکل معروف مینیمم های محلی در مدل میدانهای پتانسیل فایق آییم. الگوریتم پیشنهادی در مسایل پیچیده، بویژه مازها، عملکرد موفقیت آمیزی دارد.

هدف از این پژوهش بررسی روابط بین لنگرهای مسیر شغلی با عملکرد و تحلیل مسیر این روابط در بین مدیران مدارس شهر سنندج در سال تحصیلی 92-91 بوده است. این پژوهش به روش همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری عبارت بود از کلیه مدیران مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه شهر سنندج. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد و تعداد 133 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد لنگرهای مسیر شغلی شاین و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد مدیران بود. پایایی این پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرانباخ به ترتیب 0.82 و 0.91 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos، از روش همبستگی پیرسون جهت بررسی رابطه بین لنگرهای مسیر شغلی و عملکرد مدیران و از تحلیل مسیر برای تعیین اثرات مستقیم و غیرمستقیم لنگرها بر روی عملکرد مدیران استفاده شد. نتایج نشان داد که روابط معنی دار ضعیف و متوسطی میان لنگرهای فنی- کارکردی، شایستگی مدیریتی، امنیت- ثبات، استقلال- خودمختاری، خلاقیت کارآفرینی و چالش های محض با عملکرد مدیران وجود دارد. همچنین لنگرهای استقلال- خودمختاری (b=0.98)، خلاقیت کارآفرینی (b=0.68) و امنیت- ثبات (b=0.40) تاثیر مستقیمی بر روی عملکرد مدیران مدارس دارند.

ویرانی بافت های کهن و آثار ارزشمندی که آنها دربر دارند، با دلایل متعددی که مردم و مسئولان را به عنوان عاملان آن با نقش های متفاوت در کنار یکدیگر قرار می دهد، سبب گردید تا با فقدان حیات شهری در این محدوده ها مواجه گردیم. این امر خود دلیلی بر رها شده و متروکه شدن این بافتها علیرغم تمامی ویژگی هایشان است. در حالی که با وجود کمترین توجهات و اقدامات در جهت حفاظت از این محدوده های تاریخی، این ثروت های فرهنگی- تاریخی، به لحاظ ارزش های فوق العاده ای که شاید هنوز برای بسیاری از ما ناشناخته باشد پذیرای گردشگرانی است (هرچند اندک) که در جهت آگاهی و شناخت هر چه بیشتر از حقایق و رازهای پنهان آنها و آشنایی با نحوه تفکر مردمان متعلق به آنها به این گنجینه های ملی روی می آورند.طراحی مسیرهای پیاده- گردشگری در بافت کهن به عنوان گامی دو جانبه و شاید چند سویه برای حفاظت از بافت و هدایت گردشگر، می تواند به عنوان «پیش اقدامی» بافت کهن مورد نظر را حیات بخشد و به عنوان عامل تکمیلی در امر حفاظت به احیا بافت منجر گردد. این مسیر که مطابق با حرکت انسان برای بافتی مطابق با حرکت او طراحی می شود ضمن معرفی بافت و عناصر با ارزش آن به عنوان یک راوی و یک هادی مناسب می تواند هر ناآشنایی را با بافت مانوس سازد و آشنا، و میتواند راهی باشد که حیات را در درون بافت جاری سازد. قابلیت جذب گردشگری نه تنها برآورنده نیازهای مربوط و معاصر بافت است بلکه به عنوان یک ضرورت برای حل مسائل بافت های کهن و ارزشمند نهفته در دل شهرها تلقی می گردد.

نویسنده ابتدا با درنگی در عدد چهل در اندیشه ها و نظریه های متفکرانی از جریان حروفیه گرفته تا ابن خلدون تا آیات و روایات، با توجه به چهل سالگی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، متغیرات دخیل در ارزیابی کارنامه چهل ساله جمهوری اسلامی را مطرح می کند. بدون توجه به این متغیرات هرگونه داوری در باب نتایج و عملکردهای آن، غیرمنصفانه و شتاب زده و نامنطبق با واقعیت عینی خواهد بود. درواقع این متغیرات را در ارزیابی هریک از مقولاتی چون آزادی، عدالت، حقوق شهروندی و ازجمله تمدن سازی باید مدنظر قرار گیرد. در ادامه این نوشتار نگاهی کلان به پروژه تمدن سازی در جمهوری اسلامی دارد و مسیر پیموده شده یا موفق از یک سو و مسیر ناپیموده و ناموفق از سوی دیگر را به طور اجمالی بررسی می کند.

اهداف: امروزه به دلیل تغییر مدل های مسیر پیشرفت شغلی، سازمان ها نقش مهمی در مدیریت مسیر پیشرفت شغلی ایفا می کنند. کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی، افراد را در دستیابی به اهداف ارزشمند یاری می کند. این مطالعه با هدف بررسی رابطه کارکردهای مختلف مدیریت مسیر پیشرفت شغلی با رضایت از مسیر پیشرفت شغلی در بین کارکنان شاغل در یک واحد نظامی انجام شد.روش ها: مطالعه حاضر توصیفی و به شیوه همبستگی است که در سال 1390 روی 92 نفر از کارکنان یک واحد نظامی که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. مدیریت مسیر پیشرفت شغلی بر اساس مدل کونگ و همکاران و رضایت از مسیر پیشرفت شغلی بر اساس مدل گرینهاوس و همکاران بررسی شد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 16 و با آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، آزمون T تک نمونه ای، رگرسیون تک متغیره و رگرسیون گام به گام انجام شد.یافته ها: ارتباط مثبت و معنی دار بین تمامی کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی با رضایت از مسیر پیشرفت شغلی وجود داشت (0.05>p). همچنین تاثیر تمامی کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی بر رضایت از مسیر پیشرفت شغلی معنی دار به دست آمد و 86% از واریانس متغیر وابسته را پیش بینی می کردند (0.05>p).نتیجه گیری: کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی شامل ارزیابی، توسعه و آموزش مسیر پیشرفت شغلی در واحد نظامی مورد مطالعه، تاثیر قوی و مثبتی بر رضایت از مسیر پیشرفت شغلی دارند.

روش و مواد پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیکارشدگان جویای کار بالای دیپلم بود که برای دریافت آموزش و کسب مهارت به مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران معرفی شدند. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر خوشه ای تصادفی بود. 60 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه 30 نفری شامل یک گروه آزمایشی با رویکرد مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی بود. در ابتدا پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. سپس بر روی گروه آزمایش بسته آموزشی مبتنی بر امید در شش جلسه اجرا شد و در گروه گواه هیچ مداخله ای اجرا نشد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. یافته ها در گروه آزمایش میانگین (انحراف معیار) انطباق پذیری مسیر شغلی از (9/3) 7/70 در پیش آزمون به (6/3) 4/79 در پس آزمون افزایش یافت (001/0>P). همچنین در گروه آزمایش از مولفه های انطباق پذیری مسیر شغلی، میانگین (انحراف معیار) دغدغه از (5/3) 5/32 در پیش آزمون به (1/3) 1/37، میانگین (انحراف معیار) کنترل از (2/1) 3/12 در پیش آزمون به (3/2) 6/15، میانگین (انحراف معیار) کنجکاوی از (3/1) 1/13 در پیش آزمون به (3/1) 5/17، میانگین (انحراف معیار) اعتماد از (6/1) 7/12 در پیش آزمون به (1/2) 4/16 در پس آزمون افزایش یافت (001/0>P). در گروه گواه نمرات پیش آزمون و پس آزمون تفاوتی نداشت. نتیجه گیری مطالعه نشان داد مشاوره مسیر شغلی مبتنی موجب افزایش انطباق پذیری مسیر شغلی و خرده مقیاس های آن شامل میزان دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد شد.